Przejdź do zawartości

Dostojka eufrozyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dostojka eufrozyna
Boloria euphrosyne
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

rusałkowate

Rodzaj

Boloria

Gatunek

dostojka eufrozyna

Dostojka eufrozyna, perłowiec eufrozyna[1] (Boloria euphrosyne) – gatunek motyla dziennego z rodziny rusałkowatych (Nymphalidae).

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

Rozpiętość skrzydeł od 40 do 42 mm, dymorfizm płciowy słabo zaznaczony. Samica ma bardziej żółtawe plamki na strzępinie, ponadto jest nieco większa od samca. Wierzch rudy z czarnymi plamkami i kreskami, które w nasadowej części skrzydła tworzą łamaną obwódkę. Brzegi skrzydeł białe. Spód pomarańczowy z białymi plamkami, przednie skrzydło również ma czarne plamki, jak z wierzchu, jednak nie tworzą one tak rozbudowanego rysunku. Na wierzchołku skrzydła znajduje się pomarańczowo-biały rysunek. Gąsienica czarna z białymi kropkami. Kolczaste wyrostki na ciele u nasady żółte, a na końcu czarne. Kolce w przedtułowiu dłuższe niż pozostałe. Poczwarka szaro-brunatna lub brunatna, z lekkim połyskiem z siateczkowatym deseniem i ciemną plamą na pokrywach skrzydeł; na grzbietowej części ciała znajdują się dwa rzędy krótkich, srebrnych wyrostków.

Siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Spotykany jest na suchych lub umiarkowanie wilgotnych śródleśnych polanach i łąkach, ale zamieszkuje również zręby i leśne drogi.

Biologia

[edytuj | edytuj kod]

Jajo białożółte, stożkowate, wierzchołek równo ścięty. Chorion ma podłużne, perełkowate żeberka. Dostojka eufrozyna pojawia się w jednym pokoleniu w okresie od maja do lipca, bardzo rzadko również w sierpniu. Jaja składane są od spodu liścia albo na częściach innych roślin w pobliżu. Gąsienica dorasta i żywi się na fiołku kosmatym, fiołku leśnym i fiołku psim. Zimuje tylko gąsienica będąca w przedostatnim stadium w suchych i zwiniętych liściach. Przepoczwarzenie się ma miejsce na łodydze lub liściu rośliny pokarmowej. W poszukiwaniu pożywienia, jakim jest nektar, postać dorosła odwiedza takie rośliny jak: dąbrówka rozłogowa, jaskier rozłogowy, głowienka pospolita czy komonica zwyczajna.

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek eurosyberyjski, w Polsce występuje na terenie całego kraju z wyjątkiem zachodniej i środkowej części kraju, gdzie wymarł.

Status i ochrona

[edytuj | edytuj kod]

W Polsce uznawany za gatunek bliski zagrożenia (NT), natomiast IUCN uznaje ją za gatunek najmniejszej troski (LC).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zoltán Mészáros, András Vojnits, Motyle i ćmy, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 287, ISBN 83-01-01078-9.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]